عاشورای 88 روزی بود که جنبش به باور دفاع از خود رسید .باوری که تا پیش از آن بسیاری را ملزم کرده بود که همواره در مقابل زور و وحشی گری کودتاچیان متواری شوند.باوری که نشان داد می توان در مقابل دولتی سراپا مسلح و بی نهایت وحشی نه تنها ایستاد بلکه آنان را با قدرت ادب نیز کرد.عاشورای 88 حماسه ای بود از جنس شجاعت .
اما در این دوران به 25 خرداد نزدیک می شویم روزیکه حماسه حضورمان در کنار یکدیگر قدرت روانی بی حدی برایمان آفرید.روزیکه حماسه ساز شدیم و در خاطرمان ثبت شد و جهانی گشت.اکنون که به سالروز این حماسه نزدیک می شویم بدانیم که قدرت و تجربه عاشورای 88 را در کوله هایمان داریم و پختگی این چند ماه تحلیل ها را نیز در اذهانمان.
25 خرداد می توان میدان امام حسین تا آزادی را عاشورایی بدست گرفت.حضوری که نه بلند پروازیست و نه غیر واقعی .حضوری که تنها به تبلیغات و باور به توانمندی های ما بستگی دارد .از بحثهای جانبی کناره بجوییم و به سرعت تبلیغات را گسترش دهیم. زمان اندک است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر