روند فعالیتهای تخریبی و غیر انسانی دولت کودتا چنان شتابی گرفته که گویی به قول رئیس دولت کودتا ترمزش را کنده و بدور انداخته اند.خبر هایی گوناگونی که از نقاط مختلف کشور می رسد بیانگر آینده ای مبهم و خطرناک برای کشور است.تبدیل دانشگاه به روضه خوانی و نابودی اقتصاد کشور و تخریب وسیع چهره بین المللی و دهها مورد دیگر که شاید اغلبمان از آن مطلع باشیم و بیانش تنها ذهن آزرده مان را خراش می دهد نشانگر تلاشی وسیع برای نابودی همه جانبه ایران است.
اینان که گویی بر غنیمتی دست یافته اند چنان به غارت و چپاول مادی و معنوی اندوخته های این ملت مشغول گشته اند که دیگر هیچ امری آنان را از راه بر نخواهد گرداند.
حضور ما در 22 خرداد تنها یک حضور و یک تجمع نیست .دولت کودتاچی در موقعیت حمله قرار گرفته و می بایستی وی را به حالت تدافعی بازگرداند.این حالت هجومی دولت کودتا موجب گشته که به تمام شئون زندگی فردی دست دراز کند و چه بسا فردای روزی یک نماینده هم در اتاق خوابمان بنگارند.وضعیت بسیار وخیم کشور ایجاب می کند که با درک صحیح از موقعیت حساس و خطرآفرین کشور این بار حضورمان متفاوت تر از همیشه گردد.حضوری که تعیین کننده می تواند باشد و سدی در مقابل این حملات گسترده کودتاچیان.خطر را با تمام وجود باید درک کرد و با تمام وجود باید حضور یافت.از کار و پیشه باید زد و در خدمت حضور بود .چرا که عدم کوشش امروز ضامنی است بر فلاکت و تحقیر فردا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر